Aktori i mirënjohur Vikor Zhusti ka qenë pjesëmarrës në dy edicione në spektaklin e kërcimit ”Dancing with the stars”, eksperiencë nga e cila ai ka marrë shumë emocione dhe kënaqësi. Aktori ka postuar në “Facebook” një falenderim shumë të veçantë për stafin dhe të gjithë ata me të cilët ka punuar.
“Dancing With The Stars Albania 7”,(DWTHS) mbaroi. Ndritshëm! Bujshëm!Suksess
Gjatë përgatitjeve, kur koha kalonte me shpejtësi të pazakontë, në ankthin e përditshmërisë,
Së pari, falenderoj përzëmërsisht, partneren dhe drejtuesen time artistike Olta Ahmetaj! E kam lodhur. Shumë herë dhe dëshpëruar me mosarritjet, por këto ishin mundësitë e mija! Ç’ti bësh! Në Dancing, si dhe në jetë, nuk na takon çdo herë partneri i përshtatshëm.
Falenderoj gjithashtu dinjitozen plot hir Lori Bala dhe të bukurën gjithë dritë Helga Saraçi,që në dy javë të ndryshme, i kisha partnere në spektakël. Punova me secilën vetëm tre ditë. Kohë e mjaftueshme për t’u mrekulluar! Meteorët, nuk e ndriçojnë çdo natë qiellin tonë.
JURI E NDERUAR!Emma Andrea,Alfred Kaçinari,Julian
Një falenderim, tepër i veçantë për Holta Kolaneci-Dulaku
Sikur të ishte e mundur e pamundura, çdo natë do t’i shtrija krahët deri në fund të sallës dhe më pas, ekstremisht larg në hapësirë, për të mbështjellë në një përqafim të ngrohtë, spektatorë e teleshikues që si gjatë mbrëmjes së spektaklit, ashtu dhe më pas në rrjetet sociale, më ishin aq pranë e dashamirës, sa ndjehem pafundësisht i detyruar ndaj tyre !
Dhe së fundmi: Kontratën e parë, për të marrë pjesë në DWTHS, producentia e bëri me mua, në vitin 2010, kur isha 68 vjeç! Kontratën e dytë, këtë vit, e bëri përsëri me mua, në moshën 76 vjeç! Nëse do mendojë edhe për ndonjë kontratë të tretë, besoj që duhet t’a rregullojë e bind zotin! Sepse, ndjej dhe unë, prej kohësh, një dorë të zgjatur, dikush më pret “atje lart”, që si të çlirohem nga ankthi, dhimbjet dhe acarimet, nga shpirt e mendje, vogëlsitë nga gjithë graviteti i së keqës dhe interesave meskine që na mbajnë të lidhur në tokë, që na zvogëlojnë, rrudhin e perçudnojnë si “qënie materiale”, të ngjitem atje, në një botë fluide, interne, pa gravitet, ku shpirti i çliruar tërësisht, do të vërtitet i lirë midis yjeve, çmendurisht, në ciklin e pandalshëm të jetë-përjetësis