Oh po! Le ta themi! Bit-i i këngëve të Getoar Selimit është i mirë. Herë pas here të “vjedhura” ose të marra me leje siç na pëlqen ta quajmë këto kohë, por hajt se e tolerojmë. Problemi im me çka personazhi me 7 pseudonime përfaqëson është diku tjetër. Vaniteti i mesazheve që tekstet për të cilat mburret se i shkruan vetë është aq i kotë sa gjiza për kulinarinë botërore. Panairi i kotësisë që na ofrohet është zhgënjyes për disa arsye. Nëse Noizy që për nga cilësia e videove, e ngjyrës vokale apo aspekte të tjera në imazh qëndron lehtë pas Ghetto Geasy, është katapultuar në majë kjo lidhet pikërisht me përmbajtjen e teksteve të shkruara nga djali nga Sukthi.
Ghetto u nis në avantazh ndaj të gjithëve dhe duket se e ka hapur krahun të parakalohet nga kushdo që ka diçka për të thënë nëpërmjet muzikës. Mesa duket as mburrja si John Gotti, as rrobat Versace dhe as ajo shkodrania simpatike nuk po shokojnë më askënd. Për më tepër kur gjysma e Tiranës banon te komuna e Parisit dhe ti merr një apartament të mobiluar keq me qera, ndërkohë që nëpër këngë bën sikur jeton tek Shtëpia e Bardhë, le të themi që nuk ndihmon. Një treg muzikor që i drejtohet një popullsie të varfër, në krizë sociale e morale, por që popullohet nga bosa, mbretër dhe njisha që siç thotë një shprehje nga jugu “nëse i do për hall nuk të mbarojnë punë e nëse i do për të fortë të hanë munë”, nuk është ajo çka njerëzit presin. Për më tepër kur ata që merren me atë farë industrie muzikore e dinë shumë mirë që shefi i vërtetë është vjehrra e Marinës që merret me mbarëvajtjen e karrierës së Getit.
Si për ta ushqyer vanitetin e tij pothuaj në të gjithë videot e fundit Getoari shfaqet i ulur në poltrona relativisht luksoze. Unë nuk mund t’i them askujt se si të këndojë apo shkruajë tekstet, por sigurisht që gjithë ky vanitet është i tepërt. Ndaj të lutem Geti, mos na e shit Geasyn (gjizën) për havjar.
Sqarim: Gjithçka shkruhet më sipër, është qëndrim personal i gazetarit Flavio Qarri.