Nga Ajn
Dita e 54 e karantinës. 8 raste të reja, 850 të infektuar. Ka më shumë njerëz në punë e më shumë njerëz në rrugë. Ka më shumë lëvizje e më shumë gjallëri. Por ende ndalohen grumbullimet e protestat. E ndërsa na ndalohet të themi se jemi kundër, nga lufta me pandeminë ndjejmë se po kalojmë në një tjetër luftë, në luftën e brendshme me veten, në luftën e pamundur me pushtetin.
VKM-të përcaktojnë jetët tona dhe jetën e qytetit duke na ndaluar të mos jemi dakord. Kjo është një luftë që duhet ta luftojmë po aq sa koronavirusin. Se ç’vlejti që jetuam nëse qyteti bëhet i pajetueshëm? Në ç’kuti pa ajër, pa pemë, pa histori, pa qytetërim do i kalojmë izolimet e reja nëse e lejojmë çdogjënë përreth nesh të zhbëhet? A nuk u qurravitëm mjaftueshëm se nuk kemi hapësira ku të dalim jashtë nga tërmeti, as të bëjmë ecje pa grumbullime nga koronavirus?
Një luftë e re duket në sfond. Dhe shpirtrat e lodhur nga luftrat e ditëpasditshme duhet të ngrihen prapë për një luftë të re për jetën, sepse kur mbetesh gjallë duhet të jetosh si qenie e lirë, si një plotësi gjaku, trupi, shpirti e mendimi.
