Nga Ajn
Dita 33 e karantinës. Të infektuar 494, vetëm sot 19, të vdekur 25.
Nuk na hahet më si javën e parë kur gatuanim dy tava e një supë përditë, për të mos llogaritur ëmbëlsirat. Problem këto kohë ka qenë peshku që gjendet në fare pak dyqane. Oreksi iku me javën e dytë kur kuptuam që kjo do zgjaste, lëshuam lugët e pirunjtë e u plandosëm në divanë si derrat në llucë veçse ndryshe nga derrat nuk ndjenim asnjë farë kënaqësie dhe qemë të pafuqishëm për t’u çuar se tek e fundit energji të harxhuara kot qenë. Si të mos mjaftojë që s’na lë qeveri të dalim, në derë si vigane qëndron mami me garuzhde në dorë duke kërcënuar seriozisht se do e vërvisë si Skënderbeu shpatën pa mëshirë për armikun. U kam shpëtuar vërvitjeve të garuzhdës dhe shapkave të saj të lara dritë, i kam shpëtuar edhe gjellës me bamje (shyqyr s’kanë dalë ende), por nuk u kam shpëtuar punëve të rregullit në shtëpi ‘laje gotën’, ‘hiqe pjatën’, ‘kush i la çorapet këtu’, ‘kush ka harruar të thajë banjën’ dhe më kanë kapur vetëm lugët e kafes që i lija bashkë me filxhanin e petrogazin në ballkon, meqë 5 kafet e lokaleve i kam zëvendësuar me 7 kafe ‘homemade’.
Te kjo e shtata qeshë kur lexova që Këshilli i Sigurisë Kombëtare ka vendosur që në javët në vijim të nisë hapja e ngadaltë. Nuk pata fare entuziasëm sepse hapja e këtyre është të nxjerrësh një ditë gishtin e madh të këmbës, një ditë këmbën tjetër, pastaj e nis me duart e krahët, derisa me radhë vijnë të tëra gjymtyrët, që domethënë nga fundi i majit i tërë trupi mund të dalë, por ende nuk është marrë vendim nëse sytë do jenë a jo të hapur. Ishte ky edicioni informativ për sonte, natën e mirë e mirëdëgjofshim./revistawho.com