Kumud i tregon Vidiaçaturit për sherrin mes Sarasit dhe Denit. Ajo dërgon Sarasin të prejë dru. Ajo i thotë edhe Denit të shkojë. Deni shkon dhe shikon Sarasin. Ai fillon të presë drutë. Saras i thotë Denit ta dëgjojë. Deni i pret drutë me nerva. Saras mundohet ta ndalojë por Deni e shtyn atë. Saras vret dorën. Deni kujdeset për dorën e Sarasit. Saras i thotë Denit se ai e qëlloi atë kështu që dora po merr dënimin. Ai e sqaron Denin pse i gjuajti dje. Saras i thotë vëllai im dyshoi tek unë, si duhet të ndihesha, mua më thanë se Kumud ishte në dhomën e Kusumit dhe kur shkova atje Kusum mendoi se ishe ti dhe më përqafoi, ti nuk më dhe kohë të shpjegohesha. Deni qan. Edhe Saras qan gjithashtu. Ata pajtohen. Saras dhe Deni shkojnë të buzëqeshur. Guman dhe Kabir habiten. Deni e bën ritualin me Kusumin. Ai i kërkon falje Kusumit. Vidiaçaturi i uron të gjithëve Festën e Ngjyrave. Kumud i thotë Sarasit mos ta lyejë me ngjyra. Saras i shpreh asaj dashurinë. Kabiri flet me një doktor për Lakshmidanin. Kabir i thotë atij ta bëjë Lakshmidanin si të vdekur por në të vërtetë ai të jetë gjallë. Deni dhe Kusum luajnë me ngjyrat. Guman i sheh ata. Të gjithë dalin jashtë dhe luajnë me ngjyrat. Kabir i jep një qese me mariuhanë Gumanit. Guman e përzien mariuhanën në një gotë. Ajo i thotë Denit të shkojë të marrë kamerën në shtëpi. Deni largohet. Guman i thotë Kusumit të pinë lëng bashkë. Ajo ja jep gotën me pluhurin që hodhi Kusumit. Kusum dehet dhe mezi shikon. Guman i thotë asaj të lyejë Sarasin me ngjyra. Kusum shkon tek Saras. Saras është duke lyer Kumudin me bojë.